Β3. Το ποιητικό υποκείμενο εκφράζει μια απαισιόδοξη άποψη σε σχέση με τη δυσμενή θέση που βρίσκονται οι φτωχοί και άστεγοι πολίτες της Νέας Υόρκης. Ωστόσο, από το ποίημα δεν απουσιάζει και η αισιόδοξη οπτική του ποιητικού υποκειμένου, που προσπαθεί να τους κάνει να αλλάξουν στάση προς τους ανθρώπους αυτούς.(«Σαν διαβάσεις τούτο ’δω, μην κλείσεις το βιβλίο, άνθρωπε»).
Η απαισιόδοξη οπτική του ποιητικού υποκειμένου γίνεται φανερή, καθώς πιστεύει πως αν η βοήθεια προς τους άστεγους προσφέρεται από λίγους ανθρώπους είναι πρόσκαιρη και εφήμερη και δεν αποτελεί
επαναλαμβανόμενη πράξη αλληλεγγύης («Για μια νύχτα τους φυλάγεις απ’ τον άνεμο»).
Η κατάσταση των πασχόντων θα βελτιωθεί μόνο προσωρινά («Το χιόνι που προορίζονταν γι’ αυτούς πέφτει στο δρόμο»), οι σχέσεις των ανθρώπων δεν θα γίνουν καλύτερες («Μα ο
κόσμος έτσι δε θ’ αλλάξει») και θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι κοινωνικές
ανισότητες («∆ε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης»). Παρόλα αυτά, υπάρχει ένας άνθρωπος που προσφέρει καταφύγιο στους
αναξιοπαθούντες και καλεί τους περαστικούς να συμβάλλουν στην προσπάθειά
του.
Επιμέλεια: Α.Βαρνακιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.