Αδίδακτο κείμενο ( άγνωστο)
Γ1.
Σωκράτη, κατά πάσα πιθανότητα για όλα τα δημιουργήματα της φύσης είναι ίδια η εξέλιξη, και για τα φυτά της γης και για τα υπόλοιπα ζώα και για τον άνθρωπο· και,όσον αφορά στα φυτά, πάρα πολύ εύκολο για εμάς, που καλλιεργούμε τη γη, είναι
αυτό, δηλαδή, πριν φυτέψουμε, να προετοιμάζουμε στην εντέλεια τα πάντα, ακόμη
και το ίδιο το φύτεμα· όταν, όμως, το φυτό αποκτήσει ζωή, μετά από αυτό η φροντίδα
του βλασταριού/ για αυτό που φύτρωσε είναι και μεγάλη/πολλή και δύσκολη και
σκληρή. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το ίδιο συμβαίνει και σε σχέση με τους ανθρώπους· και
(το) συμπεραίνω από τη δική μου περίπτωση και (ισχύει) στις άλλες· γιατί, πράγματι,
για εμένα πιο εύκολο από όλα έχει σταθεί το να φυτέψω ή να γεννήσω – όπως θέλει
ας το πει κανείς – αυτό το παιδί, η ανατροφή του, όμως, είναι και δύσκολη και γίνεται
συνέχεια με φόβο από εμένα, που φοβάμαι για αυτόν.
Γ2.
Στο απόσπασμα «δοκῶ γάρ μοι … αὐτὸν σοφὸν ποιήσει» ο Δημόδοκος αναλύει
στο Σωκράτη τη δυσαρέσκειά του για την απαίτηση του γιου του να μαθητεύσει
δίπλα σε κάποιον από τους σοφιστές. Ανησυχεί γιατί ο γιος του,
ακούγοντας τους συνομηλίκους του να αγορεύουν με πάθος, τηρώντας τους κανόνες
που τους διδάσκουν οι σοφιστές (τῶν ἡλικιωτῶν τινες αὐτοῦ καὶ δημοτῶν), δείχνει
υπερβάλλοντα ζήλο (ἐζήλωκεν) και ζητά επιτακτικά από αυτόν (μοι πράγματα
παρέχει) να φροντίσει να βρει κάποιον από τους σοφιστές, για να του δώσει χρήματα
(καὶ χρήματα τελέσαι τινὶ τῶν σοφιστῶν), ώστε να του παραδώσει μαθήματα και να
τον κάνει σοφό (αὐτὸν σοφὸν ποιήσει), όπως ο ίδιος πιστεύει. Ο Δημόδοκος λοιπόν φοβάται ότι ο γιος του θα πέσει θύμα του σοφιστικού κινήματος, όπως και
πολλοί άλλοι νέοι στην Αθήνα εκείνης της εποχής.
Επιμέλεια: Α Βαρνακιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.