Γ3.
ἔχειν: σχές,
ῥᾷστον: ῥᾴδιον-ῥᾷον,
ἀγεννής: ἀγεννοῦς,
ἐπιθυμεῖ: ἐπιθυμεῖν,
τὸ ἄστυ: τὰ ἄστη,
καταβαίνοντες: καταβησόμενοι,
πάλαι: παλαίτερον,
ἐπιμεληθῆναι: ἐπιμεληθέντων,
ὅστις: οἵτινες
Γ4.
α.
τὸν αὐτόν:
επιθετικός προσδιορισμός στη λέξη τρόπον
τοῦτο:
Υποκείμενο στο ρήμα γίγνεται
ὀνομάζειν:
Υποκείμενο στο απρόσωπο ρήμα δεῖ, τελικό απαρέμφατο, υποκείμενα
τινά/ἡμᾶς (ετεροπροσωπία)
πάντων:
γενική διαιρετική ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός στο ῥᾴστη
εἰς τὸ ἄστυ:
εμπρόθετος προσδιορισμός της κατεύθυνσης (κίνησης σε
τόπο) στη μετοχή καταβαίνοντες.
μοι:
έμμεσο αντικείμενο του ρήματος παρέχει
σοφόν:
κατηγορούμενο στο αντικείμενο αὐτόν μέσω του συνδετικού ρήματος ποιήσει
β.
Δημόδοκος ἔλεγεν ὅτι ἡ δὲ τότε παροῦσα ἐπιθυμία τούτῳ/ἐκείνῳ πάνυ τοῦτον
φοβοῖ/φοβοίη
Επιμέλεια:Α.Βαρνακιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.