ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 2020

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Γ  ΛΥΚΕΙΟΥ , ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ  15  ΙΟΥΝΙΟΥ 2020

                                          ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

ΘΕΜΑ Α

Α1.

 Ο συγγραφέας αναφέρεται στην τέχνη του διαβάσματος που είναι ατομική και προσωπική. Ήταν το φάρμακο σε περιόδους ασθένειας και δεν τη χρησιμοποιεί για προβολή. Επίσης η ανάγνωση γεννά ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη και τον συνδέει με τους συγγραφείς. Τέλος θεωρεί πως η λογοτεχνία αποτελεί το μοναδικό <<εμβόλιο>> για τη σωτηρία της ψυχής .

ΘΕΜΑ Β

Β1.

Α. Λάθος(Κείμ. 1: παράγρ.1η «Προσωπικά το θεωρώ μία δημιουργική ενασχόληση»/ «…όχι να σου επιβάλλεται εξωτερικά»)

Β. Λάθος (Κείμ. 1: παράγρ.5η «Οι ώρες του διαβάσματος…σ’ έναν αλλόκοτο χωροχρόνο»)

Γ. Λάθος (Κείμ.2: παράγρ. 2η « Σ’ έχω γράψει στην καρδιά μου»/ «είναι γραμμένο στη μνήμη μου»)

Δ. Λάθος (Κείμ.2: παράγρ. 3η « Μέσα στην Ιστορία του κόσμου…γράφουν.»)

Ε. Σωστό (Κείμ. 1: παράγρ. 7η « Και να…την ψυχή/ Κείμ.2: παράγρ.5η «Ίσως γιατί…γράφειν»)

Β2.                                                                          

Α. Ο συγγραφέας θέλει να ευαισθητοποιήσει το αναγνωστικό του κοινό στο ζήτημα της λογοτεχνικής ανάγνωσης. Αυτό το επιτυγχάνει χρησιμοποιώντας ως σημεία στίξης τα εισαγωγικά στη 2^η παράγραφο  στη φράση «ανέβασα πυρετό» για να δηλώσει μεταφορική χρήση της γλώσσας (φτάνει στην υπερβολή για να επιτύχει το τέλος του βιβλίου). Επίσης το θαυμαστικό στην 6^η παράγραφο που βρίσκεται εντός διπλής παύλας(απομονώνοντας έτσι την έκφραση και δημιουργώντας προφορικότητα) που δηλώνει την έκπληξη και το θαυμασμό του συγγραφέα που εξοικονομεί χρόνο για την ανάγνωση αλλά και ειρωνεία, αφού όντας πια  ενήλικας ξανακερδίζει εποικοδομητικά το χρόνο που κάποτε έκλεβε.

Παράλληλα χρησιμοποιεί  ως σχήματα λόγου τη μεταφορά στην 6^η παράγραφο «έκλεβα χρόνο για διάβασμα» που φωτίζει παραστατικά την εξοικονόμηση χρόνου, και την προσωποποίηση στην 7^η παράγραφο «λογοτεχνικά αντισώματα θα μεταμορφώνουν τις ψυχές μας και θα μας οπλίζουν με κουράγιο» που προβάλλει την αξία και το ρόλο της λογοτεχνίας

Β. Η επικοινωνιακή λειτουργία του ερωτήματος είναι απορία και προβληματισμός ώστε να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει τον αναγνώστη δημιουργώντας παράλληλα ζωντάνια, αμεσότητα και παραστατικότητα ενώ εκμαιεύει την επιβεβαίωση του αναγνώστη δημιουργώντας έναν υποθετικό διάλογο για την αξία του γράφειν.

Β3.

Ο άνθρωπος κερδίζει τη μάχη με το χρόνο «γράφοντας» (μεταφορική χρήση της γλώσσας) την προσωπική του ιστορία. Από το δικό του μετερίζι -στο χρόνο που του δίνεται από το σύμπαν- «γράφει» δημιουργώντας είτε ως απλός άνθρωπος μια οικογένεια, μια επιχείρηση, ένα επάγγελμα ή  ως πιο σπουδαίος «γράφει» ηρωικά κατορθώματα ή επιστήμη, ή σπουδαία συγγράμματα. Όλοι οι άνθρωποι με έναν τρόπο αποτυπώνουν με μοναδική σφραγίδα την προσωπικότητά τους μια ζωή και μένουν αναλλοίωτοι  στο χρόνο «γράφοντας» τη δική τους ιστορία

ΘΕΜΑ Γ

Γ1.

Το ποίημα της νεωτερικής ποίησης του Τίτου Πατρίκιου είναι ένα ποίημα ποιητικής. Ο ποιητής καταγράφει τη συνάντησή του με την ποίηση. Η χρήση του β’ ενικού προσώπου σε ολόκληρο το ποίημα δημιουργεί προτρεπτικό-συμβουλευτικό ύφος και μια σχέση οικειότητας τόσο με το αναγνωστικό του κοινό, όσο όμως και έναν διάλογο με τον ίδιο του τον εαυτό, αφού ο ποιητής τοποθετείται σε τέτοια θέση, ώστε να συνομιλήσει με το είναι του και να εξομολογηθεί τελικά πώς τον βρίσκει η ποίηση. Με την εμφατική επανάληψη της λέξης πράγματα (δεκατρείς φορές) ο ποιητής δημιουργεί ένα μοτίβο. Η λέξη αναπαριστά την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα και επισημαίνει όλα εκείνα «τα κοινότοπα» που την σηματοδοτούν.  Έτσι εκτελώντας ένα άλμα με τη χρήση των αποσιωπητικών -το οποίο είναι εμφανές και στην στοχευμένη επιλογή του κενού στην εικόνα του ποιήματος- δημιουργεί ένα υπονοούμενο και μεταβαίνει από την καθημερινότητα στην ποίηση δίνοντας μια ελπίδα ανάτασης και φυγής από τα συνηθισμένα. Στην καθημερινότητα της αντιποιητικής ζωής μας, αξίζει να μεταμορφώνουμε τις καθημερινές στιγμές σε ιδιαίτερες αναδεικνύοντας έτσι τις ομορφιές που καλύπτονται από τη σκόνη της συνήθειας. Έτσι αφορμή για ποίηση είναι όλα εκείνα που βλέπουμε εμπρός μας συνέχεια μα δεν τα μετουσιώνουμε σε ποίηση, γιατί μας φαίνονται απλά. Εκεί στα απλά πάνω πρέπει να μας βρίσκει η ποίηση

ΘΕΜΑ Δ

Δ1.

  ΤΙΤΛΟΣ :<< ΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ >>

Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

1)      Πολιτιστικός τομέας .

Μαθαίνει τις παραδόσεις ,προωθεί την αισθητική καλλιέργεια, διδάσκει τη γλώσσα και την αρμονία του λόγου.

2)      Ηθικός τομέας .

Προωθεί τη συνέπεια ,τη δικαιοσύνη, το σεβασμό στον άνθρωπο. Μέσω της αυτογνωσίας και της αυτοκριτικής ,αρετές που πηγάζουν μέσα απ τα βιβλία ,το άτομο απαλλάσσεται από σκοτεινά πάθη , εξευγενίζεται και αποβάλλει τον εγωισμό, τη ζήλια, την εκδικητικότητα.

3)      Πολιτικός τομέας .

Προβάλλει τις συλλογικές διαδικασίες, προωθεί αντιλήψεις σχετικές με πολιτικά συστήματα και θεσμούς.

4)      Πανανθρώπινος τομέας .

Ενισχύει στην προσέγγιση των λαών ,στην αποβολή του ρατσισμού και στην ευκολότερη επίλυση των παγκόσμιων προβλημάτων.

5)      Ψυχολογικός τομέας .

Αποτελεί σύντροφο τις ώρες της μοναξιάς ,της πλήξης, και της ανίας ,γιατί ενημερώνει και ψυχαγωγεί. Βιώνει ποικίλα συναισθήματα μέσα απ τις αφηγήσεις. Τονώνει το άτομο με αυτοπεποίθηση ,με αισιοδοξία και ψυχική ανάταση.

6)      Κοινωνικός τομέας .

Κοινωνικοποιεί το άτομο υποδεικνύοντας τρόπους κοινωνικής συμπεριφοράς προβάλλοντας πρότυπα συνεργασίας, ερεθίσματα για κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο.  

ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ;

1)H τεχνολογία μπήκε στη ζωή μας, η τηλεόραση ανταγωνίζεται το βιβλίο και τελικά επικρατεί γιατί συναρπάζει με τον ήχο και την εικόνα της.

2)Οι τρόποι διασκέδασης έχουν αλλάξει με τις καφετέριες και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια να συγκεντρώνουν τις προτιμήσεις των μαθητών.

3)Δεν προβάλλονται τα βιβλία από τα μέσα ενημέρωσης όσο θα έπρεπε.

4)Η φύση του νεοέλληνα προτιμά να έχει και όχι να είναι δέσμιος της καταναλωτικής του μανίας με αποτέλεσμα να μην έχει ελεύθερο χρόνο και φυσικά καθόλου διάθεση για διάβασμα.

5)Η έλλειψη πνευματικών ανησυχιών που στην εποχή μας περιορίζονται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα την υποβάθμιση τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το όραμα της υλικής ευδαιμονίας.

6)Μείωση του ελευθέρου χρόνου λόγω των αυξημένων εκπαιδευτικών απαιτήσεων.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

ΠΟΛΛΑ ΑΠ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΟΤΑΝ ΤΕΛΟΥΝ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ.ΑΠΟΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΟΘΗΡΙΑ ,ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΨΗ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΣΤΙΚΤΩΝ.ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΩΣΤΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΥΚΟΛΟ ΣΤΟΧΟ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΒΙΒΛΙΑ,ΑΦΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΚΡΙΣΗ…

ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ.

ΦΡΑΣΕΙΣ :  1) ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΑΠ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΕΞΩ ΟΙ ΨΥΧΕΣ.<ΚΑΝΤ>

                      2) ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ,ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΚΑΨΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ .<ΦΡΟΥΝΤ>

                      3) ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΟΙ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.<ΧΑΛΙΦΑΞ>

                      4) ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΔΩΜΑΤΙΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΘΥΡΑ.<ΜΠΡΑΟΥΝ>

 Το 1436 ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος επινοεί την τυπογραφία και συντελεί στην αλματώδη διάδοση των βιβλίων.Στο Μαιντζ της Γερμανίας το 1445 η πρώτη φράση που τυπώθηκε ήταν : < in principio creavit Deus caelum et terram >. (= Εν αρχη εποιησεν ο Θεος τον ουρανον και την γην ).Την ίδια χρονιά το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε ήταν η Αγία Γραφή.

                                                                                            ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

                                                                                   Α.ΒΑΡΝΑΚΙΩΤΗΣ

                                                                                  

                                                                    ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ